Interesting historical fiction. Jumped around a lot, but that cold be because it was a translated book.

Een wonderlijk boek, de Virtuoos. En al wat ouder, uit 1994. De Virtuoos gaat over een liefdesgeschiedenis tussen Carlotta, Gravin van Rocca d'Evandro en castraatzanger Gasparo Conti. Carlotta is verliefd op Gasparo sinds ze hem voor het eerst zag zingen in het dorp waar ze geboren is. Op een dag verdwijnt hij, en er wordt gefluisterd dat vanwege zijn uitzonderlijke stem hij geopereerd is in Norcia. Carlotta, dochter van een edelman die zijn (en haar) fortuin heeft verkwanseld met gokken en drinken, verlaat zelf het dorp als ze door de graaf van Rocca d'Evandro ten huwelijk wordt gevraagd. Het is een verstandshuwelijk. De graaf valt meer op jongens. Carlotta verlaat haar dorp Croce del Carmine en denkt niet meer aan Gasparo.

Totdat haar man Bertho haar toestaat om een seizoen in Napels mee te maken. De adel in Napels gaat elke avond naar de opera en luistert uren achter elkaar, onderwijl pratend, etend en drinkend. Carlotta ziet daar de inmiddels bejubelde Gasparo. Ze is uitzinnig verliefd en rust niet tot ze hem in haar bed heeft. Gasparo ondergaat de verovering.

Het verhaal heeft een prettige cadans, vol sierlijke zinnen, geschreven als een muziekstuk met een voorspel, intermezzo en finale. Het grootste deel van het boek is geschreven vanuit Carlotta en heeft de vage, dweperige sfeer van een verliefde tiener, waarbij alles moet wijken voor de liefde en ze blind is voor wat het onderwerp van haar liefde er eigenlijk zelf van vindt. Gasparo Conti is de virtuoos uit de titel. Als hij zingt, dan valt de wereld stil. Niemand zingt als hij. Daarnaast is hij als castraat ook fysek anders dan anders: geen hoekige man, maar een man met ronde schouders en kaken, een hele witte huid en rijzige gestalte, zonder baardgroei of andere beharing. Zo anders, dat iedereen verliefd op hem wordt. Gasparo lijkt dan ook niet verliefd op Carlotta. Ze amuseert hem en hij vindt al haar aandacht heerlijk, voor één seizoen.

Dat is gelijk ook de zwakte van het boek: geen van de karakters heeft het diepgang. Carlotta is wat ongeloofwaardig als 15-jarige die een wandelende muziekencylopedie is, met verwijzingen naar allehande filosofen. Nergens gaat het verhaal echt de diepte in. Gasparo houdt vooral ellenlange saaie monologen over zangtechniek, die voor een leek niet te volgen zijn. Naarmate het verhaal vordert, vraag je je als lezer af wat Carlotta in hem ziet, behalve de puur fysieke aantrekkingskracht.

En misschien is dat ook wel waar dit boek over gaat: de eerste en enige liefde van een meisje van 15, dat haar haar hele leven bijblijft. Een verhaal vol passie en met maar één focus: die van Carlotta op Gasparo. Een liefde van één seizoen...

Ondanks de duidelijke minpunten vond ik het erg mooi geschreven, origineel en met een wonderlijke cadans die je meeneemt door het boek. Daarom 3,5 ster, naar boven afgerond 4 sterren.

3+

Intensely reflective, sensual prose. Rather different from anything I've read recently; this is a little hard to categorise or organise my feelings about. I mostly enjoyed just taking in the protagonist's sensuous (often joyfully horny) narration, though there were some moments of rather abstracted writing that were somewhat hard to follow (maybe an artefact of translation from the Dutch?).

The passages relating to the experience of hearing music were quite wonderful, those of the castrato character discussing musical technique and theory were rather less moving (perhaps a little annoying even), but I could be convinced that this contrast was intentional. I was also a little puzzled by the sequence of time in the book - I'm unsure, for example, whether the events of the Intermezzo come before or after the ending - and by the rather abrupt departure of the husband Berto.

Whatever flaws it may have, however, I undeniably enjoyed spending time in this rich and unusual novel.