De kat die een bibliotheek ging redden is het vervolg op 'Het verhaal van de kat die boeken wilde redden'. Het boek is ook prima als standalone te lezen, maar ik vond het wel erg leuk om weer terug in de wereld te belanden en delen te herkennen in het tweede deel. Dit boek speelt zich 10 jaar later af en draait vooral om het 13 jarige meisje Nanami.

Nanami is een jong meisje met bronchiale astma en een grote liefde voor boeken. Haar ziekte beperkt haar in het dagelijks leven nogal erg en boeken zijn voor haar een grote steun en toeverlaat. Door het verhaal heen ontdekt Nanami, dat ze sterker is dan ze denkt. Daarnaast is het heel goed om te lezen over een hoofdpersonage met astma en hoe ze daar mee om moet gaan. Representatie is belangrijk en zorgt voor meer begrip en empathie.

Voor mij had dit boek nog een belangrijke laag en dat kwam vooral naar voren in de gesprekken tussen Nanami en De grijze man. De grijze man vindt boeken gevaarlijk en Nanami wil ze natuurlijk redden, maar die gesprekken gingen over meer dan alleen de boeken. Het ging erom waar die boeken voor staan en wat ze kunnen doen. 

Iedere keer als Nanami in gesprek was met De grijze man, moest ik onwillekeurig denken aan wat er op dit moment in de wereld gebeurd en met name in de VS. De grijze man klonk voor mij net als Trump en hoe hij de VS wil hervormen. Hier een kleine quote uit het boek: "inlevingsvermogen is een verschrikkelijke kracht die jouw kans op rijkdom te gronde richt, Nanami."

Dit mooie en sprookjesachtige verhaal over Nanami en de boeken zet aan tot denken. Over de situatie in de wereld, hoe je soms uit het oog kan verliezen wat belangrijk is, hoe je dit weer terug kan vinden en hoe het is om met een beperking te leven. Een boek wat laat zien dat empathie en boeken juist zo belangrijk zijn. En hoe je juist sterker kan zijn als je elkaar helpt.